Rijkswaterstaat start deze week met een speciale sociale mediacampagne tegen zogenoemde ‘slagboomduikers’, weggebruikers die signalen van een slagboom negeren en er dan snel onderdoor duiken. Volgens een woordvoerder is het juist in deze drukke tijd van het jaar belangrijk dat weggebruikers hierbij stilstaan. “Het is echt levensgevaarlijk”, zegt ook Monica, operator van de Schellingwouderbrug in Amsterdam.
Elke week raakt er volgens Rijkswaterstaat wel ergens in het land een slagboom onherstelbaar beschadigd door toedoen van zogenoemde ‘slagboomduikers’. Het wangedrag van weggebruikers zorgt daarnaast ook voor toenemende stressklachten onder personeel.
Onder het motto ‘Heb je echt zo een haast?’ moet de campagne zorgen voor bewustzijn van weggebruikers. Het wijst ‘slagboomduikers’ erop dat de slagbomen er niet voor niks staan en dat het negeren ervan levensgevaarlijk is.
De 63-jarige operator Monica herkent zich in dat beeld. Vanuit haar verkeerspost in Schellingwoude bedient ze al meer dan zeventien jaar de Schellingwouderbrug en ze kent naar eigen zeggen ‘elk sluisje en bruggetje wel’.
Monica: “Mensen moeten beseffen dat alle veiligheidsmaatregelen er voor henzelf zijn. Een brug staat meestal hooguit vijf minuten open.”
‘Oh, wat heb ik gedaan’
Terwijl Monica alle schermen nauwlettend in de gaten houdt, vertelt ze dagelijks met ingehouden adem de Schellingerwoudebrug te openen. Vorige week nog bijvoorbeeld, toen een fietsende vrouw de knipperende slagboom negeerde en er onderdoor reed. “Halverwege raakte ze in paniek en stopte ze. Alsof ze toen pas leek te beseffen ‘Oh, wat heb ik gedaan’. Ik heb haar toen via de microfoon vriendelijk verzocht de brug zo snel mogelijk te verlaten.” Rap fietste de vrouw toen weer door. Monica: “9 van de 10 keer gaat het goed, maar als het misgaat, gaat het ook gruwelijk mis.”
Als operator maken Monica en haar collega’s de gekste dingen mee. “Een paar jaar geleden duwde een vrouw een rolstoel voort, ging voorbij de slagbomen, maar raakte toch in paniek. Ze liet de rolstoel staan en liep zelf terug. Je ziet het vaak terug. Mensen schrikken en beseffen opeens: ‘Wat doe ik?’.”
Verantwoordelijkheid
Tijdens haar werk als operator heeft Monica gelukkig nog nooit een ernstig ongeluk meegemaakt. Wel maakt ze zich zorgen over de overmoedigheid van mensen. Ze wil haar verhaal delen, zodat weggebruikers zich realiseren dat er achter de brugtechniek mensen van vlees en bloed zitten. “Want ook ík wil na werktijd graag met een gerust gevoel naar huis.”
Daarom is ze erg blij met de campagne en hoopt ze het dat mensen zich voortaan nog eens goed bedenken en hun verantwoordelijkheid nemen door niet onder een slagboom ‘door te duiken’.
