“Hij was altijd grappig, maar ook wel heel erg eigenwijs”, vertelt Tjakko de Vos, oud-speler van de Amsterdam Tigers tegen AT5. “En iedereen accepteerde dat. In die context denk ik dat we Wim moeten herinneren als een eigenwijze Amsterdammer. Echt een Amsterdammer.”
Tientallen jaren lang
Hoogervorst, die zijn geld verdiende als kapper, begon al op jonge leeftijd met ijshockey en speelde op hoog niveau voor onder andere Amstel Tijgers en IJsvogels. Hij heeft zelfs nog twee interlands voor het Nederlands team gespeeld. Vervolgens was hij tientallen jaren lang nog altijd van de partij. De laatste jaren ging het niet meer, maar zelfs op zijn 94e was ome Wim soms nog op het ijs te vinden.
Elke dinsdagavond kwam hij met zijn sporttas om zijn schouder en stick in zijn hand naar de ijshal om de mannen van Cool Mokum te coachen. Acht jaar geleden maakte AT5 al een reportage hoe bijzonder het was dat ome Wim nog even kwam ijshockeyen, maar dat hield hij dus nog jaren vol.
Om de boom heen spelen
De herinneringen over Wim gaan ver terug. Vaders van de mannen die Wim later coachte speelden met hem samen. ‘Ik weet nog wel van mijn vader toen ze vroeger uit gingen spelen. Dan had het bijvoorbeeld gevroren en dan was er een wak in het midden en dan moesten ze om de boom heen spelen’, zei ijshockeyer Arthur Pohlman destijds.
Dat ome Wim een icoon is voor de sport is voor iedereen wel duidelijk, alleen had hij zelf had geen boodschap aan. “Ach, een standbeeld of een lintje, donder op!” En je ziet op mijn shirt en dat mogen we nooit vergeten: de drie kruizen en die slaan natuurlijk ook op ome Wim. Vastberadenheid, barmhartig en heldhaftig. Weet je ome Wim onze coach een echte Amsterdammer!”