Het is weer ouderwets druk in de stad: “Deze piek hebben we niet eerder meegemaakt”

Een man is vanavond op de Ochtenhof in Zuidoost op straat neergestoken. Het slachtoffer is overgebracht naar het ziekenhuis, maar is volgens een woordvoerder van de politie wel aanspreekbaar. 

Agenten kregen rond 21.40 uur de melding binnen van de steekpartij. Het is nog niet duidelijk om hoeveel daders het precies gaat, de woordvoerder van de politie laat weten dat het er mogelijk meerdere zijn. De politie onderzoekt wat er precies is gebeurd en agenten hebben daarvoor een gedeelte van de hof afgezet. 

De politie vraagt getuigen die iets hebben gezien of gehoord óf die meer weten van het incident om zich te melden. Ook aan omwonenden met een videodeurbel of een dashcam wordt gevraagd of zij de beelden willen delen. 

Het ziekenhuispersoneel gaat halverwege april opnieuw staken voor meer salaris en invloed op hun werkroosters. De vakbonden laten weten dat de impact van de tweede stakingsdag groter gaat worden dan tijdens de staking van vorige week. 

Op donderdag 16 maart besloot een groot aantal medewerkers van de ziekenhuizen om het werk stil te leggen. In Amsterdam draaiden het honderden personeelsleden van beide locaties van het OLVG, het Antoni van Leeuwenhoek en het BovenIJ een zogenoemde ‘zondagsdienst’. Dat wil zeggen dat alleen de patiënten die acute zorg nodig hadden hulp kregen. Afspraken op de poli en geplande operaties werden door de staking afgezegd. 

Salaris en invloed op roosters

Volgens de vier vakbonden – FNV Zorg & Welzijn, CNV Zorg & Welzijn, werknemersvereniging FBZ en NU’91 – laat de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuis (NVZ) het nu aankomen op een tweede stakingsdag. “De werkgeverskoepel geeft geen enkele blijk van urgentie.” De vakbonden en de ziekenhuismedewerkers eisen onder meer een loonsverhoging van 10 procent voor 2023, een betere reiskostenvergoeding en meer inspraak over hun roosters. 

Daarnaast zijn de bereikbaarheidsdiensten, waarin het personeel op stand-by staat en binnen twintig minuten in het ziekenhuis moet kunnen zijn indien nodig, volgens de medewerkers een probleem. Als ze namelijk niet worden opgeroepen kregen ze 2 euro per uur. “We houden dan twee tientjes over als we niet worden opgeroepen als we stand-by staan”, liet radioloog Felix Clasener weten tijdens de staking van vorige week.

Omdat de vakbonden sinds de actiedag nog wachten op een zet van de NVZ, zijn de actiecomités in de ziekenhuizen al druk bezig met het maken van draaiboeken voor de tweede stakingsdag. Zo’n een draaiboek is belangrijk omdat daarin de afspraken worden gemaakt die nodig zijn om de veiligheid van de patiënten te waarborgen tijdens de staking. 

De verwachting bij de bonden is dat bij een tweede actiedag er meer werknemers hun werk zullen neerleggen. “Er is geen twijfel dat wij door zullen gaan tot er een aanvaardbaar resultaat ligt. Wat wij zien is dat wij optrekken met saamhorige medewerkers die onvermoeibaar willen strijden. De druk op een goed cao-resultaat is groot. Ik ben diep onder de indruk”, laat Elise Merlijn van FNV weten. Naar schatting legden op 16 maart over het gehele land zo’n 100.000 werknemers het werk stil.

Vorige week was AT5 aanwezig bij de actiedag in de Amsterdamse ziekenhuizen: 

De parel van de Jordaan, ofwel de Westertoren, gaf de buurt vandaag voorlopig voor de laatste keer een concert. Uit de hoogste kerktoren van de stad klinkt dag en nacht muziek, maar eens per week bedient beiaardier Boudewijn Zwart het carillon. Hij moet zijn instrument een jaartje missen tot de restauratie klaar is, en dat doet hem veel: “Dit is de mooiste werkplek van Amsterdam.”

De buurtbewoners moeten het de komende tijd zonder prachtige klanken uit de Westertoren doen: “Het is prachtig, het hoort echt bij Amsterdam”, zei een van de mensen die aan de kade naar het laatste concert aan het luisteren was. Maar voordat het zover was, liet stadsbeiaardier Boudewijn Zwart vandaag om 12.00 uur nog één keer muziek klinken door de stad: “Dit voelt wel gek hoor, een jaar zonder.”

Voor buurtbewoners zijn de klanken een vertrouwd geluid en zal het wennen worden wanneer deze niet meer dagelijks te horen zijn: “Ik word elke ochtend wakker gemaakt door de toren, hoe moet ik dat nu in godsnaam dan doen?” Ook Zwart ziet de kerk en toren als een onderdeel van de Jordaan: “Anne Frank hoorde de muziek uit de toren toen ze ondergedoken zat in het achterhuis, ze schrijft er zelfs over in haar boek.”

Al bijna veertig jaar bespeelt de beiaardier de klokken. “Het is echt mijn passie.” Zwart speelt in meerdere kerktorens in de stad: “Maar deze is toch zo speciaal. Gelukkig hoef ik al die trappen een jaartje niet meer op, dat is wel een voordeel.”

Iedere dinsdag zijn de laatste minuten een duet tussen de beiaardier en de welbekende ’trompettist in zijn bootje’. Zo’n twintig jaar geleden speelde een trompettist op het water ineens mee met Zwart, waarna ze besloten altijd een heen-en-weer-duet te spelen. “Ook dat is voor het laatst, hij zal me wel gaan missen”, grapt Zwart.

Tot over een jaar

De kade van de Prinsengracht staat volgeladen met mensen die nog één keer komen luisteren voor ze het moeten missen. “Maar”, benadrukt Zwart. “Het is niet helemaal voorbij hoor, geen zorgen. Over een jaar is de toren en het geluid gewoon terug, ik hoop voor kerst weer te kunnen spelen. Maar je weet nooit hoe het met de restauratie gaat.”

Een van de toeschouwers wil toch graag even een complimentje kwijt: “Wat doet hij het goed, bedankt voor al die mooie muziek en tot snel. Ik kan niet wachten!”