Op de bewonersbijeenkomst gisteravond voor alle getroffenen van de brand aan de Joan Muyskenweg werd duidelijk dat de 95 appartementen voor zeker drie maanden onbewoonbaar zijn. De appartementen op de bovenste verdiepingen zijn hoogstwaarschijnlijk langer onbewoonbaar en dus moeten de bewoners voorlopig elders ondergebracht worden.
Verschillende aanwezigen hadden al wel rekening gehouden met een termijn van die aard, zo laten ze weten aan AT5. Toch komt het nieuws hard aan en rijzen er nieuwe vragen. “Voor ons vooral, oké, hoe nu verder?”, vertelt Nienke Duetz, die op de achtste en bovenste etage woont. “Hoe gaat het met onze spullen en kunnen we ergens terecht de komende tijd? Ik heb nu wel het gevoel dat ze daar hard mee bezig zijn en dat is fijn.”
“De mensen zijn emotioneel”, zegt operationeel directeur Astrid Schlüter van Vesteda. “Dit is natuurlijk heftig, ze hebben veel meegemaakt. Maar ik denk dat ze duidelijkheid in deze fase wel ontzettend fijn vinden. We proberen ze elke dag zo goed mogelijk op de hoogte te houden van wat we weten, maar ook van wat we niet weten.”
De brand brak zaterdagavond uit op één van de bovenste verdiepingen van het complex. Tientallen woningen liepen daardoor aanzienlijke brand-, rook- en waterschade op. Naar de oorzaak wordt nog altijd onderzoek gedaan. Bewoners lieten zondag nog weten dat ze gefrustreerd zijn over de in hun ogen gebrekkige communicatie van Vesteda. Daarnaast zeggen bewoners dat de verhuurder meerdere meldingen over lekkages in het gebouw niet heeft opgepakt, zo bleek na een bewonersbijeenkomst zondagmiddag.
Dat sentiment was na de bijeenkomst maandagavond een stuk milder. Er was meer duidelijk en er waren complimenten voor de verhuurder over de verbeterde aanpak. Bewoners liepen naar buiten met meer informatie. “Ze zijn op zoek naar alternatieve woonruimte inderdaad en naar een verhuisbedrijf om te kijken of ze spullen naar beneden kunnen halen”, aldus bewoner Nienke Duetz. “Dat zijn de dingen die ze nu aan het regelen zijn.”
Op zoek naar huisvesting
Op dit moment is de grote prioriteit voor Vesteda de tijdelijke huisvesting. “Per inwoner bekijken we wat zijn of haar situatie is en wat de woonbehoefte is”, zegt Schlüter. “Die kunnen nogal van elkaar verschillen, want de één heeft schoolgaande kinderen en de ander woont alleen en werkt vanuit huis.”
In een stad als Amsterdam wordt dat nog een flinke uitdaging, erkent de directeur, die wel opmerkt dat Vesteda daarbij op hulp kan rekenen. “We kijken natuurlijk wat we met onze eigen portefeuille kunnen doen, maar we hebben ook ontzettend veel hulp aangeboden gekregen van andere beleggers en verhuurders in Amsterdam. Iedereen voelt de verplichting om deze mensen te helpen.”
